Lilac: พันธุ์การเลือกและกฎการดูแล

ความงามอันละเอียดอ่อนและกลิ่นหอมของพุ่มไลแลคทำให้คนไม่กี่คนไม่แยแส กลิ่นหอมอันน่าตื่นตา ความสง่างามของดอกบาน และช่อดอกหลากสีสัน ทำให้ไลแลคเป็นของตกแต่งสวนและสวนสาธารณะที่ไร้ที่ติ ความเป็นไปได้ในการตกแต่งของตัวแทนของตระกูลมะกอกนี้ถูกใช้ด้วยพลังและหลักในการออกแบบภูมิทัศน์เมื่อสร้าง syringaria, พุ่มไม้ประเภทต่าง ๆ , องค์ประกอบของพุ่มไม้ดอกผสม

ไลแลคอยู่ในสกุลของไม้พุ่มผลัดใบประดับหลายก้าน ปัจจุบันยังไม่มีการจำแนกประเภทนี้ในวรรณคดีทางวิทยาศาสตร์และการศึกษา สาเหตุหลักมาจากการเกิดขึ้นของลูกผสมจำนวนมาก - ทั้งสองถูกสร้างขึ้นโดยพ่อพันธุ์แม่พันธุ์อันเป็นผลมาจากการผสมข้ามพันธุ์ของสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดและตามธรรมชาติซึ่งเกิดขึ้นในลักษณะเดียวกันในป่า

ความหลากหลายของสายพันธุ์มีประมาณ 36 รายการ พันธุ์สัตว์ป่าส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่ภูเขาของยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ (ประเทศในคาบสมุทรบอลข่าน คาร์พาเทียนใต้ ฮังการี) และภูมิภาคต่างๆ ของเอเชีย (จีน ญี่ปุ่น เกาหลี Primorsky Krai ภูมิภาคอามูร์) มีแหล่งกำเนิดลูกผสมหลายสายพันธุ์ที่พบในวัฒนธรรมเท่านั้น

ตัวแทนทั้งหมดของตระกูลมะกอกเป็นไม้ผลัดใบในรูปแบบของพุ่มไม้หลายก้านซึ่งมักเป็นต้นไม้ที่มีความสูงไม่เกิน 7 เมตรมีดอกไม้เล็ก ๆ หลากสีตั้งแต่สีขาวเหมือนหิมะถึงม่วง พวกมันถูกรวบรวมในช่อดอกที่ซับซ้อน - ช่อดอกที่มีความยาวความหนาแน่นและรูปร่างต่างกัน (เสี้ยม, ทรงกระบอก, วงรี)

การจัดเรียงใบอยู่ตรงข้าม ใบมักจะเรียบง่าย บางครั้งก็มีรอยบากแยกตามแกนกลาง ใบมีความหนาแน่น แข็ง มีตาข่ายที่เด่นชัดของเส้นใบและก้านใบที่แข็งแรงและยาว ดอกประกอบด้วยกลีบเลี้ยงรูประฆังสั้น ๆ กลีบเลี้ยง 4 แฉก ซึ่งหลอดจะยาว ทรงกระบอก หรือสั้นก็ได้

ระยะเวลาการออกดอกจะขึ้นอยู่กับความหลากหลายโดยเฉลี่ย 15-20 วันเริ่มในเดือนพฤษภาคมและสิ้นสุดในเดือนมิถุนายน เวลาที่ดอกไลแลคบานแรกขึ้นอยู่กับวิธีการปลูก กล้าไม้ที่ได้จากวัสดุเมล็ด ขยายพันธุ์โดยการฝังรากลึกหรือตอนกิ่ง มักจะบานหลังปลูก 3-5 ปี

ไลแลคที่ต่อกิ่งบนต้นอายุ 4-5 ปีเริ่มบานในหนึ่งปี การออกดอกมากมายของพืชชนิดนี้สามารถคาดหวังได้เพียง 10-12 ปีนับจากช่วงเวลาปลูก

ไลแลคหลากหลายพันธุ์ที่ทันสมัยมีประมาณ 2400 รายการ ความหลากหลายของโคลนของพืชชนิดนี้สามารถหลีกเลี่ยงชะตากรรมปกติของพันธุ์ดั้งเดิม - ความล้าสมัยในกรณีที่มีโคลนที่ประสบความสำเร็จปรากฏขึ้น แบบฟอร์มส่วนใหญ่ได้รับการพัฒนาในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20 หลายคนมีคุณสมบัติในการตกแต่งที่โดดเด่นและเป็นที่ชื่นชอบของนักออกแบบภูมิทัศน์

ไลแลคสามัญถือเป็นพันธุ์ที่มีการตกแต่งมากที่สุดและใช้กันอย่างแพร่หลายในอาคารสีเขียว ที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติ - ยุโรปกลางและใต้, Transcarpathia ในประเทศของเรา - ทั้งป่าและเขตป่าที่ราบกว้างใหญ่ มันเกิดขึ้นในสองรูปแบบ - ไม้พุ่มและในรูปแบบของต้นไม้สูงถึง 5-6 เมตร ใบที่มีขอบเรียบมีเนื้อแน่นคล้ายรูปหัวใจยาวทาสีเขียวเข้ม

ช่อดอกในรูปของปิรามิดประกอบด้วยดอกไม้ขนาดเล็กที่มีสีม่วงอ่อนซึ่งมีระดับความเข้มต่างกัน ความยาว 15-20 ซม. บานเมื่ออายุ 4 ปี นอกจากดอกไม้ธรรมดาแล้ว ยังมีดอกฟู่ที่มีกลีบดอกสองชั้น ซึ่งมักมีขนาดใหญ่โดยมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.5-3 ซม. แปรงมีความหนาแน่นและขนาดต่างกัน

คุณสมบัติการตกแต่งของไลแลคป่านั้นซ้ำซากจำเจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปรียบเทียบกับรูปแบบพันธุ์และลูกผสมซึ่งความหลากหลายนั้นน่าประทับใจอย่างแท้จริง

มาดูรูปแบบการตกแต่งที่เป็นที่นิยมกัน

รูปแบบดั้งเดิมของช่อดอกที่เกิดจากช่อ openwork ขนาดใหญ่หนึ่งหรือสองอันในรูปแบบของปิรามิดสีม่วงของความหลากหลายนี้คล้ายกับดอกกุหลาบ polyanthus (หลายดอก) ที่หรูหรา นี่คือผลงานชิ้นเอกที่แท้จริงที่สร้างขึ้นโดยธรรมชาติควบคู่กับมนุษย์

ข้อได้เปรียบเฉพาะของรูปแบบที่เติบโตเร็วยืนต้นนี้คือดอกไม้สีม่วงที่อุดมด้วยการแสดงกลีบดอกที่มีขอบสีขาว ดอกไม้ที่มีกลีบดอกกว้างวงรียาวซึ่งส่วนปลายเว้าเข้าด้านในจะถูกเก็บรวบรวมไว้ในช่อที่มีกิ่งก้านสาขาเขียวชอุ่มหนาแน่นปานกลางและแคบเสี้ยม กลิ่นหอมอ่อนๆ พุ่มไม้แข็งแรงหายากมียอดแผ่เล็กน้อย

พันธุ์ไม้ที่มีการตกแต่งสูง ขนาดเล็ก และใบมากมาย สร้างขึ้นโดยผู้เพาะพันธุ์ Leonid Kolesnikov ในดอกไม้หอมขนาดใหญ่ (เส้นผ่านศูนย์กลางไม่เกิน 3 ซม.) ในรูปแบบเรียบง่ายสีคือสีม่วงแดงใกล้กับจุดศูนย์กลาง - สีม่วงสดใส รูปร่างของกลีบดอกจะยาวเป็นวงรีในระยะบานเต็มที่จะกลายเป็นโค้งเป็นเกลียวราวกับม้วนงอ ช่อดอกประกอบด้วยแปรงทรงเสี้ยมกว้างหนึ่งคู่

ม่วงอีกรูปแบบที่หรูหราและน่าจดจำซึ่งได้รับการอบรมโดย L. Kolesnikov มันดูตกแต่งเป็นพิเศษในสภาพกึ่งเปิด: บริเวณใกล้เคียงของดอกตูมสีม่วงสดใสและดอกไม้สีม่วงเข้มขนาดใหญ่สร้างความประทับใจให้กับความสว่างและความสดของสี เมื่อกลีบดอกเปิดออกจนสุด กลีบก็เริ่มโค้งงอเป็นเกลียว นี่คือความหลากหลายที่มีสีที่ซับซ้อน - ในระยะออกดอกมันเป็นสีม่วงเข้มและจากนั้นก็จะกลายเป็นสีม่วงเข้มซึ่งดูน่าประทับใจและแปลกตามาก

การผสมพันธุ์ของพันธุ์สีม่วงที่มีกลิ่นหอมอันงดงามนี้ดำเนินการโดย N.K. Vekhov ผู้เพาะพันธุ์ชาวรัสเซีย สีของดอกตูมเป็นสีม่วงเข้ม ดอกมีสีม่วงและมีโทนสีมุกอยู่ที่ปลายกลีบดอกไม้มีขนาดใหญ่ (เส้นผ่านศูนย์กลางไม่เกิน 3.4 ซม.) รูปสองใบมีกลีบแหลมรูปไข่และมีความกว้างต่างกัน พวกมันถูกรวบรวมในช่อดอกที่ตื่นตระหนกในรูปแบบของปิรามิด พุ่มมีขนาดกลางต่ำ - สูงถึง 2 ม. พร้อมมงกุฎกระจายที่งดงามมาก

นี่คือรูปแบบการตกแต่งสีม่วงเข้มที่ได้รับความนิยมมากที่สุด สีของดอกตูมและดอกไม้เป็นสีม่วงเข้มที่ซับซ้อนและมีสีม่วง ดอกมีรูปร่างเรียบง่าย เส้นผ่านศูนย์กลาง 2.2-2.5 ซม. มีกลิ่นหอม ในช่อดอกขนาดใหญ่ (ยาวไม่เกิน 27 ซม.) สามารถมีได้ตั้งแต่ 2 ถึง 5 ช่อ พุ่มไม้สูงตรง ความหลากหลายนั้นโดดเด่นด้วยการออกดอกที่มั่นคงและอุดมสมบูรณ์

ด้านบนของดอกไม้ขนาดใหญ่ (เส้นผ่านศูนย์กลางไม่เกิน 2.2 ซม.) มีสีน้ำเงินที่มีโคบอลต์โคบอลต์ด้านล่างจะสว่างกว่า ดอกมีกลิ่นหอม รูปสองแฉก มีกลีบดอกสองกลีบที่เว้นระยะชิดกัน มีกลีบวงรีวงกว้างโค้งงออยู่ตรงกลาง แปรงขนาดใหญ่ 25x15 ซม. มีลักษณะเป็นลอนเล็กและทรงพีระมิดที่แข็งแรง (อย่างละ 1-2 คู่) พุ่มไม้แข็งแรงพร้อมมงกุฎกว้าง พันธุ์ไม้ดอกขนาดกลาง

พื้นที่ธรรมชาติของม่วงฮังการีที่เติบโตตามธรรมชาติคือยูโกสลาเวีย, คาร์พาเทียน, ฮังการี ตัวแทนทั่วไปของสปีชีส์คือไม้พุ่มสูงเติบโตสูงถึง 7 เมตรมียอดแตกแขนงสูง พวกมันสามารถแยกแยะได้ง่ายจากพันธุ์อื่น ๆ ด้วยใบสีเขียวเข้มเป็นมันเงา รูปไข่กว้าง และการจัดเรียงเป็นชั้นของดอกไม้สีม่วงแบบท่อในช่อดอกที่มีช่อแคบและกระจัดกระจาย ฮังการีมีรูปแบบการตกแต่งสองรูปแบบ: สีซีดด้วยดอกไม้ที่ทาด้วยเฉดสีม่วงอ่อน และสีแดงกับดอกไม้สีแดงกับโทนสีม่วง

ม่วงฮังการีโดดเด่นด้วยการเติบโตอย่างรวดเร็ว การต้านทานความเย็นจัดและความแห้งแล้ง การพัฒนาที่ประสบความสำเร็จในเกือบทุกสภาพอากาศ รวมถึงภูมิภาคทางตะวันตกเฉียงเหนือและทางเหนือของส่วนยุโรปของสหพันธรัฐรัสเซีย แสดงให้เห็นถึงความอดทนในสภาพเมืองไม่ต้องการดินมากคล้อยตามการปั้นอย่างสมบูรณ์ไม่ให้รากเติบโต

ลูกผสมที่ผสมข้ามสายพันธุ์ไลแลคตัดเล็กและพันธุ์อัฟกานี ปลูกตั้งแต่ปี 1640 ไม่เกิดในป่า มันเติบโตเป็นไม้พุ่มที่มีความสูงสูงสุด 2 เมตรกิ่งก้านมีการแพร่กระจายสูงและมีรูปร่างโค้งเป็นลักษณะเฉพาะ ในพุ่มไม้เล็กกิ่งก้านจะอ่อนแรง ความยาวของใบรูปใบหอกคือ 3-7 ซม.

ม่วงเปอร์เซียโตเต็มวัย เป็นพุ่มที่มีรูปมงกุฎห้อยย้อย กิ่งก้านบางเป็นถั่วเลนทิเซล และช่อดอกย่อยขนาดเล็กหลายดอก (ยาวไม่เกิน 10 ซม. และกว้างไม่เกิน 8 ซม.) ช่อที่มีดอกสีม่วงอมชมพูมีกลิ่นหอมเป็นรูปไข่ ม่วงเปอร์เซียมีกลิ่นเฉพาะไม่เหมือนตัวแทนทั่วไปของตระกูลมะกอก บุปผาตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน ติดผลในเดือนกรกฎาคมถึงสิงหาคม

รูปแบบการตกแต่ง "อัลบ้า" ด้วยดอกไม้ที่เรียบง่ายสีขาวบริสุทธิ์ได้รับการอบรม ความหลากหลายนั้นโดดเด่นด้วยการเติบโตอย่างรวดเร็วโดยมีการเติบโตสูงถึง 35 ซม. ต่อปีพุ่มไม้มีขนาดใหญ่มียอดตั้งตรงและใบเรียบรูปหัวใจที่ยังคงเป็นสีเขียวตลอดฤดูใบไม้ร่วง ทนแล้งทนความเย็นจัด ใช้สำหรับการออกแบบสวนในพื้นที่ส่วนตัวและสาธารณะ

ลูกผสมธรรมชาติที่ถูกค้นพบในศตวรรษที่ 18 บนอาณาเขตของสวนพฤกษศาสตร์ในเมือง Rouen ของฝรั่งเศส ม่วงจีนมีลักษณะเป็นเปอร์เซียและสายพันธุ์ทั่วไป คุณสามารถพบความงามได้เฉพาะในอาณาเขตของ PRC มันไม่เติบโตในป่า ตัวแทนของสปีชีส์เป็นไม้พุ่มสูงหลายลำต้นสูงถึง 5 เมตรพร้อมมงกุฎแผ่

สีเป็นแบบเฉพาะกาล: สีม่วงเข้มของดอกตูมจะได้สีแดงอันตระการตาเมื่อบาน ช่อหลวมหลบตาเสี้ยมกว้างยาวได้ถึง 16 ซม. มันเริ่มบานในเวลาเดียวกันกับม่วงทั่วไป - ตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน

พื้นที่เป็นป่าเบญจพรรณของภาคตะวันออกไกล ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของสาธารณรัฐประชาชนจีน และสาธารณรัฐเกาหลี ในป่าจะเติบโตในรูปแบบของต้นไม้ที่มีมงกุฎหนาแน่นหลายลำต้นซึ่งสามารถเติบโตได้สูงถึง 16-20 ม. รูปแบบที่ปลูกเป็นไม้พุ่มขนาดใหญ่สูงถึง 8-10 ม. สีของเปลือกของยอดอ่อน มีสีน้ำตาลแดงเหมือนพุ่มเชอร์รี่ ลำต้นเก่าในเลนทิเซลสีขาวมักทาสีเทาเข้มและมักมีสีน้ำตาลน้อยกว่า

รูปร่างของใบไม้ที่มีความยาวสูงสุด 10 ซม. ม่วงอามูร์นั้นคล้ายกับไลแลคทั่วไป ดอกไม้เทอร์รี่ที่มีก้านดอกสั้นมีกลิ่นหอมของน้ำผึ้งที่น่าอัศจรรย์ สีของตาเป็นสีเขียวครีม ดอกมีสีขาวครีม ช่อดอกหนาแน่นมี 2-4 ช่อ หันไปทางด้านข้างหรือด้านบนยาวถึง 20-25 ซม. สายพันธุ์อามูร์เริ่มออกดอกช้ากว่าฮังการี 14 วันและช้ากว่าพันธุ์ทั่วไป 21 วัน

ใบไม้ประดับสูงและดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมที่มีเกสรตัวผู้โดดเด่นมากดอกบานปลายชุดฤดูใบไม้ร่วงที่สวยงาม - ทั้งหมดนี้ทำให้ Amur Lilac เป็นหนึ่งในพืชที่มีความต้องการมากที่สุดในการทำสวนภูมิทัศน์ สายพันธุ์นี้มีความสามารถในการสร้างยอดโดยเฉลี่ย รู้สึกดีในสภาพแวดล้อมในเมือง ทนต่อปัจจัยภายนอกที่เป็นลบ (ฝุ่น มลพิษทางอากาศ)

พื้นที่คือจีน เติบโตส่วนใหญ่ในหูเป่ย และทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศในซานซี ไม้พุ่มที่มีลำต้นสูงและมีใบหนาแน่นสูงถึง 4.5 ม. ในรูปแบบประจำปีสีของกิ่งอ่อนจะมีสีเหลืองอมเทา พวกเขาถูกปกคลุมด้วยขาสั้นที่ละเอียดอ่อนซึ่งต่อมาหลุดออกไป ในล้มลุก กิ่งจะมีสีเหลืองน้ำตาลและไม่มีขอบ

ม่วงชนิดนี้มีความโดดเด่นด้วยช่อดอกขนาดใหญ่ตั้งตรงตื่นตระหนกยาวไม่เกิน 30 ซม. ซึ่งเกิดขึ้นที่ปลายกิ่ง รูปร่างของขนแปรงนั้นแคบในรูปแบบของปิรามิดหรือทรงกระบอกธรรมดา สีของดอกไม้มีกลิ่นหอมเป็นสีชมพูกับโทนสีม่วง

ในที่เดียวพุ่มม่วงสามารถเติบโตได้นานกว่า 25 ปีดังนั้นการเลือกความหลากหลายควรมีความสมดุลและรอบคอบ เกณฑ์หลักในการเลือกไลแลคคือสีของดอกไม้ ในทะเบียนระหว่างประเทศของพันธุ์สกุล Syringa L. เมื่ออธิบายพวกมันจะระบุรูปร่างของดอกไม้ (แบบธรรมดาหรือแบบคู่) และสีที่มีสีเป็นหลักตามที่กำหนดรหัสพันธุ์จาก I ถึง VIII ดังนั้นไลแลคทุกพันธุ์จึงถูกจัดกลุ่มตามสี

• สีขาว. กลุ่มสีของไลแลคสีขาวถือว่าประสบความสำเร็จมากที่สุดในแง่ของการระบุสีได้ง่าย แม้ว่าช่วงสีขาวจะมีเฉดสีที่หลากหลายก็ตาม
• สีม่วง - สีม่วง กลุ่มของไลแลคสีม่วงประกอบด้วยพืชที่มีสี "หมึก" เย็นและมีระดับความเข้มต่างกัน
• ฟ้า. ไลแลคของเฉดสีดังกล่าวดูอ่อนโยนและน่าสัมผัสเป็นพิเศษ สีของดอกตูมเป็นสีม่วงที่มีความอิ่มตัวต่างกัน เมื่อมันบาน สีฟ้าก็เริ่มครอบงำ
• ม่วงหรือม่วง กลุ่มไลแลคซึ่งมีสีตรงกับสีหลักของตัวแทนของสายพันธุ์ไลแลคทั่วไป
• ชมพู. สีชมพูมีหลากหลายสี ตั้งแต่เฉดสีมุกละเอียดอ่อนไปจนถึงสีชมพูเข้มกับสีม่วงซีดจาง Lilacs จากกลุ่มนี้เนื่องจากสีที่สง่างามดึงดูดความสนใจอย่างสม่ำเสมอ
• สีม่วงแดง (สีม่วง). นี่คือกลุ่มของไลแลคที่สวยงามมากและมี "สีแดง" มากที่สุดในบรรดาญาติของพวกเขา
• สีม่วง. เหล่านี้คือไลแลคซึ่งครอบครองตำแหน่ง "กลาง" ระหว่างสีม่วงและสีม่วงแดง พันธุ์สีม่วงที่ค่อนข้างพูดคือ "สีแดง" ของตัวแรกและ "สีน้ำเงิน" ของตัวที่สอง
• ยาก / เฉพาะกาล กลุ่มสีนี้รวมถึงพันธุ์การยกเว้นที่ไม่เข้ากับรูปแบบทั่วไป ตัวอย่างเช่น ไลแลคสองสีหรือพันธุ์ที่เปลี่ยนสีอย่างรุนแรงเมื่อดอกตูมบาน

แต่เมื่อใช้การจัดหมวดหมู่นี้ ต้องคำนึงว่าไม่สามารถให้คำอธิบายที่ถูกต้อง 100% ของสีม่วง เนื่องจากความไม่สอดคล้องกันของคุณลักษณะนี้ แท้จริงแล้วแม้ในช่อดอกเดียว ดอกไม้ก็มีสีต่างกัน: ในดอกตูมนั้นมีความอิ่มตัวและสดใสมากกว่าและเฉดสีของดอกไม้ที่ต่ำกว่าซึ่งเปิดก่อนหน้านี้นั้นซีดกว่าในดอกอื่นมาก

มีเกณฑ์อื่น ๆ ในการเลือกความหลากหลาย

• ความสูงของพุ่มไม้ ไลแลคสูง - สูงมากกว่า 5 ม. ชั้นกลาง - สูงถึง 4 ม. และมีขนาดเล็ก - 1.5-2 ม.
• รูปร่างพุ่ม. พวกเขาสามารถตั้งตรง, แผ่, โดม, รูปไข่, ครอบฟันทรงกลม
• รูปร่างดอกไม้ - มีตัวเลือกมากมาย: ถ้วย, ฟาง, จานรอง, กุหลาบ, เครื่องหมายดอกจัน
• เส้นผ่านศูนย์กลางดอก. ด้วยขนาดใหญ่กว่า 2.5 ซม. เฉลี่ย 1-2 ซม. และเล็ก 0.5-1 ซม.
• รูปร่างของช่อดอก มันเกิดขึ้นเสี้ยม, รูปกรวย, วงรี, กิ่ง, openwork, หนาแน่น, หลบตา, ตั้งตรง
• เวลาออกดอก. พันธุ์สามารถออกดอกเร็ว ระยะเวลาออกดอกนานตั้งแต่ปลายเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม กลางดอกตั้งแต่ครึ่งหลังของเดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน ออกดอกปลายเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนมิถุนายน

ชาวสวนชาวรัสเซียสามารถปลูกพืชพันธุ์ทั่วไป, ลูกผสม, อามูร์, ม่วงฮังการีได้อย่างปลอดภัย พันธุ์ที่ดีที่สุดที่จะทำให้คุณพึงพอใจด้วยการออกดอกมากมายในภูมิภาคมอสโกและภาคกลางอื่น ๆ ของส่วนยุโรปของรัสเซียรวมถึงรูปแบบการตกแต่งใด ๆ ที่เพาะพันธุ์โดยอาจารย์ไลแลค L.A. Kolesnikov

ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงเหมาะสำหรับปลูกพุ่มพันธุ์ไม้ขนาดใหญ่ (พืชผู้ใหญ่ที่มีความสูงมากกว่า 2 เมตร) ยกเว้นสามารถปลูกในฤดูหนาว ปฏิบัติตามกฎง่ายๆ ในการปลูกหรือย้ายกล้าไม้หรือการปลูกไลแลค ในช่วงเวลาต่างๆ ของปี จะช่วยให้เธอปรับตัวเข้ากับสภาพความเป็นอยู่ใหม่ได้อย่างรวดเร็ว

• การปลูกในฤดูใบไม้ร่วง ไม่สามารถปลูกไลแลคในสภาพพืชได้ (ระยะเวลาออกดอกหรือการเติบโตของมวลสีเขียวอย่างเข้มข้น) ก่อนที่จะเริ่มมีน้ำค้างแข็งพุ่มไม้ควรพัก - ระยะของกิจกรรมสำคัญที่อ่อนตัวลง - ประมาณหนึ่งเดือน เวลาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการปลูกคือตั้งแต่วันที่ 20 กรกฎาคมถึงสิ้นเดือนกันยายน ก่อนน้ำค้างแข็งพุ่มไม้ที่ปลูกถ่ายจะหยั่งรากและจะเติบโตอย่างแข็งขันในฤดูกาลหน้า ในกรณีนี้ การเติบโตของเด็กจะทำให้มีการเจริญเติบโตที่ดีและไม่จำเป็นต้องดูแลเพิ่มเติม
• ฤดูหนาว. Krupnomers โดยไม่ล้มเหลวขุดขึ้นมาด้วยการรักษาโคม่าดินขนาดใหญ่ การทำเช่นนี้โดยไม่มีอุปกรณ์พิเศษเป็นปัญหาดังนั้นจึงเหมาะสมที่สุดที่จะใช้บริการปลูกต้นไม้ขนาดใหญ่แบบมืออาชีพ
• ฤดูใบไม้ผลิ. ในกรณีนี้จำเป็นต้องมีเวลาในการปลูกก่อนเริ่มการไหลของน้ำนม งานปลูกสามารถทำได้ทันทีที่ช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิน้ำค้างแข็งสิ้นสุดลง ข้อเสียเปรียบหลักของการปลูก / ปลูกใหม่ในฤดูใบไม้ผลิคือพืชจะต้องใช้พลังงานและทรัพยากรมากกว่าการปลูกในฤดูใบไม้ร่วง ต้นกล้าจะต้องใช้พลังงานไม่เพียงแต่ในการหยั่งรากและพัฒนาระบบรากที่สมบูรณ์ แต่ยังรวมถึงการสืบพันธุ์และการเจริญเติบโตของใบอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นคุณต้องเตรียมพร้อมสำหรับผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้น - การเจริญเติบโตน้อยที่สุดของพุ่มไม้อัตราการรอดตายต่ำและการออกดอกที่เสื่อมโทรม

การเตรียมพื้นที่ก่อนปลูกรวมถึงงานประเภทต่อไปนี้:

• การกำจัดชั้นบนสุดของโลก
• ทำความสะอาดพื้นที่ลงจอดจากหินก้อนใหญ่
• การปลูกดินด้วยปฏิกิริยากรดกับปูนขาวในอัตรา½แก้วต่อต้นการใส่ปูนใหม่จะดำเนินการหลังจาก 7-10 ปี
• การใส่ปุ๋ยในดินนั้นอุดมไปด้วยอินทรียวัตถุและแร่ธาตุเชิงซ้อน - ปุ๋ยคอก (ปุ๋ยหมัก) ในอัตราส่วน 12-15 กก. / ตร.ม. ฟอสฟอรัส - 50-70 / m2 และโปแตช 25-30 g / m2;
• ขุดดิน.

เพื่อแก้ระดับ pH สูง เถ้าไม้ซึ่งมีปฏิกิริยาเป็นด่างจะกระจัดกระจายอยู่ในลำต้น

ก่อนหน้านี้ การซื้อไลแลคพันธุ์ต่าง ๆ เป็นปัญหาทั้งหมด และโอกาสที่จะได้รับความหลากหลายตามที่คุณฝันถึงนั้นแทบจะเป็นศูนย์ สถานการณ์เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นด้วยการพัฒนาการค้าออนไลน์ของต้นกล้าไม้พุ่มและไม้พุ่ม ตอนนี้เพื่อที่จะเป็นเจ้าของไลแลคหลากหลายที่คุณชื่นชอบมันก็เพียงพอแล้วที่จะศึกษาข้อเสนอของเรือนเพาะชำในเครือข่ายและสั่งซื้อ สิ่งสำคัญคือการเลือกเรือนเพาะชำที่มีชื่อเสียงที่มีชื่อเสียงซึ่งรับประกันความถูกต้องของวัสดุปลูก - การปฏิบัติตามความหลากหลายและคุณภาพของพันธุ์, ความมีชีวิตและอัตราการรอดตาย

สต็อกปลูกที่ขายแตกต่างกันไปตามขนาดและอายุ โดยปกติแล้วจะขายในภาชนะที่มีความจุต่างกัน - มากถึง 1,000 มล. สำหรับต้นกล้าอายุหนึ่งปีตั้งแต่ 2,000 มล. ขึ้นไป - สำหรับเด็กอายุสองปี หากต้องการและการเงินเป็นไปได้ค่อนข้างเป็นไปได้ที่จะได้รับตัวแทนจำหน่ายขนาดใหญ่

• มีรากของตัวเอง พวกมันได้มาจากกิ่งสีเขียวขยายพันธุ์โดยการปักชำกิ่งและยอดกึ่งอ่อน ข้อดีของตัวอย่างดังกล่าวคือ ความต้านทานการแข็งตัวที่เพิ่มขึ้น ความสามารถในการฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจากภัยธรรมชาติ และความทนทานอย่างมหาศาล (มากกว่า 150 ปี) เหล่านี้เป็นไลแลคที่มีพุ่มเตี้ยหลายก้านซึ่งมีคุณสมบัติการตกแต่งสูง การไม่มีต้นตอที่โตมากเกินไปทำให้การดูแลพืชง่ายขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ช่วยให้เจ้าของไม่ต้องตัดแต่งกิ่งหลายครั้งในช่วงฤดู ท้ายที่สุดถ้าคุณไม่ทำเช่นนี้พุ่มไม้จะอ่อนตัวลง
• ฉีดวัคซีนแล้ว (ลูกผสม) ข้อดีของต้นกล้าที่ต่อกิ่งคือการเติบโตอย่างรวดเร็วและออกดอกในปีที่สามของชีวิต จุดด้อย - มีมงกุฎอยู่บนลำต้นเพียงข้างเดียว, ความต้านทานต่ำต่อปัจจัยที่ไม่เอื้ออำนวยทางธรรมชาติและภูมิอากาศที่รุนแรง, ความยากลำบากในการดูแล, อายุสั้น เหล่านี้คือไลแลคที่มีพุ่มเดี่ยวซึ่งบานช้ากว่าต้นกล้าที่หยั่งรากของตัวเองหนึ่งสัปดาห์ครึ่ง ในฐานะที่เป็นสต็อกจะใช้พรีเว็ตต้นกล้าและยอดไลแลคทั่วไป, ไลแลคฮังการี, โบล (ลำต้นของต้นไม้จากรากถึงมงกุฎ)

วัสดุปลูกไลแลคพันธุ์คุณภาพสูงควรมีสุขภาพที่ดีแข็งแรงและทำงานได้

มีหลายจุดที่ควรพิจารณาเมื่อซื้อต้นกล้า

• การพัฒนาหน่วยภาคพื้นดิน ต้นไม้ประจำปีสูงถึง 1 เมตรต้นไม้สองปี - 1, 2-1.5 ม.
• ลักษณะของยอดและลำต้น ในต้นกล้าที่แข็งแรงหน่อควรงอได้ง่ายยืดหยุ่นได้ เปลือกเรียบมีสีสม่ำเสมอและปราศจากตำหนิที่มองเห็นได้ การไม่มีตาแห้งบนลำต้นเป็นสิ่งสำคัญ
• สถานะของระบบรูท การเจริญเติบโตเล็กควรมีระบบรากที่พัฒนาอย่างดีและแตกแขนงพอสมควรโดยมีความยาวรากอย่างน้อย 25 ซม.
• สถานที่ฉีดวัคซีน. ควรมีเฉพาะรอยแผลเป็นที่สะอาดและมีลักษณะเฉพาะเท่านั้น ความเสียหายใด ๆ ที่เกิดกับพื้นที่นี้ควรได้รับการแจ้งเตือน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับไลแลคที่ต่อกิ่งบนลำต้น สัญญาณที่ไม่ดีคือการดึงเปลือกไม้

สิ่งสำคัญคือต้องไม่เพียงแค่เลือกวัสดุปลูกที่เหมาะสมเท่านั้น แต่ยังต้องอยู่เฉยๆ ก่อนลงจอดในที่โล่งด้วย:

• ไม่ควรนำวัสดุปลูกที่ซื้อมาใส่ในความร้อนเพื่อไม่ให้กระตุ้นการเจริญเติบโต
• ต้นกล้าที่มีระบบรากปิดถูกห่อด้วยวัสดุคลุมที่ไม่ทอและวางไว้ในห้องที่เจ๋งที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ซึ่งควรเป็นห้องใต้ดินห้องใต้ดินที่ไม่มีเครื่องทำความร้อนโรงจอดรถชาน
• ดินในภาชนะต้องชื้นเพื่อป้องกันไม่ให้ดินแห้ง

ต้นกล้าที่มีรากเปิดถูกฝังไว้ในที่ที่ได้รับการคุ้มครองจากลม เมื่อต้องการทำเช่นนี้ พวกเขาขุดหลุมซึ่งด้านหนึ่งเป็นแนวตั้งและอีกด้านหนึ่งเรียบ ต้นกล้าจะถูกวางโดยรากของพวกมันไปทางด้านข้างและลำต้นจะถูกวางบนส่วนที่แบนราบที่มุม 45 ° พืชถูกขุดลงไปในพื้นผิวของดิน รดน้ำแล้วโยนต่อไปบนพื้นดินจนเป็นเนินสูง 15-20 ซม.

ไลแลคเป็นวัฒนธรรมที่ไม่โอ้อวดที่เติบโต พัฒนา และเบ่งบานอย่างยอดเยี่ยมในเขตภูมิอากาศที่แตกต่างกันด้วยดินประเภทต่างๆ เมื่อสิ่งนี้ไม่เกิดขึ้นสาเหตุอาจอยู่ในการเลือกสถานที่ปลูกที่ไม่ถูกต้อง มาดูเงื่อนไขที่เหมาะสมสำหรับการปลูกกัน

• พื้นที่เปิดโล่งหรือพื้นที่ที่มีความลาดชันน้อยและระบบระบายน้ำคุณภาพสูง ในภูมิภาคที่มีสภาพอากาศหนาวเย็น พื้นที่สูงจะถูกเลือก เนื่องจากในฤดูหนาว ดอกตูมสีม่วงที่อยู่เฉยๆ อาจได้รับผลกระทบจากอากาศชื้นในที่ราบลุ่ม
• สถานที่ที่ได้รับการคุ้มครองอย่างน่าเชื่อถือจากลมหนาวและแสงธรรมชาติที่ดี เหมาะอย่างยิ่งเมื่อแสงแดดส่องถึงพุ่มไม้ในตอนเช้า การขาดแสงแดดอาจทำให้พุ่มไม้เติบโตช้าและสูญเสียเอฟเฟกต์การตกแต่ง - ใบไม้ที่ผอมบางและดึงยอดออกมา
• ความเป็นกรดของดินเป็นกลาง pH 6.7 ปริมาณกรดส่วนเกินในซับสเตรตถูกทำให้เป็นกลางโดยปูนขาว
• ความชื้นในดินปานกลาง ในดินที่ต่ำ เป็นแอ่งน้ำ หรือถูกน้ำท่วมเป็นประจำในช่วงน้ำท่วมในฤดูใบไม้ผลิ ดินจะเติบโตได้ไม่ดีและพัฒนาอย่างช้าๆ ซึ่งทำปฏิกิริยาในทางลบต่อน้ำท่วมขังของโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับม่วงทั่วไปและพันธุ์ต่างๆ
• ความลึกของชั้นหินอุ้มน้ำใต้ดินอยู่ห่างจากผิวดินอย่างน้อย 1.5 เมตร ในพื้นที่ที่มีน้ำใต้ดินอยู่ใกล้ ๆ กระดานชนวนจะถูกวางไว้ในหลุมปลูก จำกัด เขตการกระจายของเหง้าด้วยชั้นผิวดิน ในอีกกรณีหนึ่งพุ่มไม้จะปลูกบนเนินเขาที่มีรั้วตกแต่งเป็นวงกลม
• ดินที่มีโครงสร้างอุดมสมบูรณ์ มีความสามารถในการดูดซับและความชื้นสูง อิ่มตัวด้วยฮิวมัส เหมาะที่สุดเมื่อพื้นดินมีโครงสร้างเป็นรูพรุน หลวม และเป็นก้อนคล้ายดิน ไลแลคเหมาะสำหรับดินร่วนปนเบา เชอร์โนเซมที่เต็มไปด้วยอินทรียวัตถุและแร่ธาตุเชิงซ้อน
• ระยะห่างจากต้นไม้อื่น เมื่อปลูกข้างต้นไม้หนาแน่นหรือใต้ต้นนั้น ไลแลคจะเติบโตเป็นกิ่งก้านบาง ๆ มีมงกุฏเป็น "หย่อมหัวล้าน" และช่อดอกหายาก ระยะห่างระหว่างม่วงกับเพื่อนบ้านสูงควรมีอย่างน้อย 3 เมตร สำหรับการปลูกแบบกลุ่มนั้น พุ่มไลแลคจะถูกวางโดยเพิ่มทีละอย่างน้อย 3 เมตร

ในภูมิภาคของรัสเซียตอนกลาง แนะนำให้ปลูกไลแลคในที่โล่งในสัปดาห์สุดท้ายของฤดูร้อนจนถึงต้นฤดูใบไม้ร่วง มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับไม้พุ่มที่ปลูกในช่วงฤดูใบไม้ร่วงฤดูใบไม้ผลิที่จะหยั่งรากซึ่งจะส่งผลเสียต่อการเจริญเติบโต แต่เนื่องจากไลแลคเข้าสู่สภาวะสงบอย่างรวดเร็วจึงอนุญาตให้ปลูกในช่วงครึ่งหลังของเดือนกรกฎาคม

ตัวแทนของไลแลคทุกรูปแบบทางวัฒนธรรมนั้นขาดความสามารถในการทำซ้ำลักษณะผู้ปกครองเมื่อผสมพันธุ์ด้วยเมล็ด ดังนั้นจึงได้มาจากวิธีการขยายพันธุ์พืช: โดยการต่อกิ่ง, กิ่งสีเขียวหรือฝังรากลึก

วิธีนี้ถือว่าง่ายที่สุด แต่เหมาะสำหรับไลแลคที่หยั่งรากด้วยตนเองเท่านั้นได้พุ่มไม้ใหม่ด้วยรากที่แข็งแรง รากได้ดี เติบโตอย่างรวดเร็ว และที่สำคัญที่สุดคือรักษาคุณภาพของพันธุ์ทั้งหมดไว้ เมื่อยอดไลแลคปรากฏขึ้นพวกเขาจะเลือกหน่อประจำปีหลาย ๆ อันแล้วก้มลงกับพื้นปักหมุดแล้วโรยด้วยดิน

ด้วยวิธีนี้ ไลแลคชนิดใดก็ได้สามารถแพร่กระจายได้ พวกเขามีส่วนร่วมในการต่อกิ่งพุ่มไม้ในฤดูใบไม้ผลิโดยเลือกวิธีการใด ๆ สำหรับสิ่งนี้: การแตกหน่อ (ตาตา) การมีเพศสัมพันธ์ (การตัด) สำหรับเปลือกไม้ สต็อกที่ดีที่สุดจะเป็นต้นกล้าที่มีความหลากหลายเหมือนกัน สำหรับกิ่งนั้นจำเป็นต้องใช้ไม้พุ่มประจำปีตัดก่อนที่ตาจะบวม ก่อนการเพาะเลี้ยง การปลูกถ่ายอวัยวะจะอยู่ในตู้เย็นเพื่อเก็บรักษา

วิธีนี้ช่วยให้คุณได้พุ่มไม้ที่หยั่งรากแล้ว เนื่องจากไลแลคนั้นหยั่งรากได้ยาก ความสำเร็จของการขยายพันธุ์โดยการตัดจึงขึ้นอยู่กับการปฏิบัติตามเงื่อนไขหลายประการ:

• ไลแลคถูกขยายพันธุ์โดยการปักชำในฤดูร้อน (สีเขียว) จากการออกดอกหรือพืชที่ซีดจาง
• หน่อสำหรับตัดจะถูกนำไปที่กลางมงกุฎของไม้พุ่มเล็กอายุสูงสุด 6 ปี
• ส่วนตรงกลางของยอดถูกตัดเป็นกิ่งยาว 15-20 ซม. ซึ่งควรมีตา 3 คู่และปล้อง 2 อัน
• ตัดรากได้ดีที่ t 21-25 ° C และความชื้น 80-90%

ขั้นตอน:

• เอาใบล่างออกด้วยกรรไกร
• ตัดกิ่งด้วยการตัดเฉียงให้ใกล้เคียงกับโหนดล่างมากที่สุด
• ตัดใบที่เหลืออยู่บนกิ่งออกครึ่งหนึ่ง
• ออกจากโหนดบน 1 ซม. ตัดยอดของยอดด้วยการตัดตรง
• วางกิ่งเป็นเวลา 15-16 ชั่วโมงในสารละลายที่ช่วยกระตุ้นการสร้างราก
• การระบายน้ำถูกเทลงในถังปลูกซึ่งเป็นชั้นของส่วนผสมของดิน - พีท, เพอร์ไลต์เนื้อหยาบในอัตราส่วน 2: 1, ทรายแม่น้ำ - และสารตั้งต้นจะรั่วไหลด้วยสารฆ่าเชื้อรา
• รูเล็ก ๆ ทำด้วยดินสอและมีการปักชำเพื่อให้โหนดล่างปกคลุมด้วยดิน
• ฉีดพ่นต้นกล้าด้วยขวดสเปรย์และหุ้มด้วยโพลีเอทิลีน

ในขณะที่การปักชำกำลังหยั่งราก สิ่งสำคัญคือต้องรักษาระดับความชื้นไว้ใต้แผ่นฟิล์มให้อยู่ในระดับสูง อย่าลืมฉีดพ่นต้นไม้ทุกวันและระบายอากาศเป็นครั้งคราว รากปรากฏขึ้นหลังจาก 2-3 เดือน

เรามาดูประเด็นสำคัญของการปลูกไลแลคกัน

1. การเตรียมหลุมปลูก ค่าของมันขึ้นอยู่กับชนิดของดิน หากดินอุดมสมบูรณ์ ให้ขุดหลุม 0.5 x 0.5 x 0.5 ม. และเมื่อคนจนมีขนาด 1 x 1 x 1 ม. จะเติมดินอุดมสมบูรณ์นำเข้าถึงตรงกลาง เมื่อปลูกเป็นกลุ่ม จำเป็นต้องขุดหลุมในระยะที่ถูกต้อง ซึ่งจะขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ในการปลูกและลักษณะของพันธุ์
2. การปฏิสนธิ ทันทีก่อนที่จะย้ายต้นกล้าลงในพื้นที่โล่งจำเป็นต้องเตรียมส่วนผสมของดินที่มีคุณค่าทางโภชนาการ: ปุ๋ยอินทรีย์ (ปุ๋ยหมัก) ในสัดส่วน 15-18 กก. / ตร.ม. เถ้าไม้ - 250 g / m2; กระดูกป่น - 1 กก. / ตร.ม. superphosphate สองเท่า - 25-30 g / m2 สำหรับดินที่เป็นกรด อัตราการใช้ superphosphate จะเพิ่มเป็นสองเท่าเพื่อทำให้ดินเป็นกลาง
3. การเตรียมต้นกล้า ก่อนปลูกจะตรวจสอบต้นกล้าเพื่อระบุรากที่ได้รับบาดเจ็บหรือแห้ง พวกเขาถูกตัดออกและที่เหลือจะสั้นลงเหลือ 30 ซม. ต้นไม้ประจำปีจำเป็นต้องร่นมงกุฎเล็กน้อยโดยถอดคู่ตูม 2-3 คู่
4. ขึ้นฝั่ง วางต้นกล้าไว้กลางหลุมปลูก รากจะเหยียดตรงและโรยด้วยดินที่มีคุณค่าทางโภชนาการ บีบวงลำต้นเล็กน้อยแล้วรดน้ำให้ดิน หลังจากปล่อยให้น้ำดูดซึมได้เต็มที่แล้ว ชั้นคลุมดินที่มีความหนา 4-7 ซม. จะถูกสร้างขึ้นจากพีท ซากพืช ใบไม้ที่เน่าเปื่อย หรือปุ๋ยหมัก นอกจากนี้ ฝาครอบป้องกันจะได้รับการต่ออายุและต่ออายุเป็นระยะอย่างน้อยปีละสองครั้ง

ม่วงเป็นวัฒนธรรมที่มีชื่อเสียงไร้ที่ติ เธอทนต่อสภาพอากาศหนาวจัดและชีวิตในเมืองต่างๆ ที่มีฝุ่นละอองและมักมีก๊าซปนเปื้อนพืชชนิดนี้ไม่ต้องการดินมากและปรับให้เข้ากับระบอบแสง แต่ทั้งหมดนี้ไม่ได้หมายความว่าคุณสามารถดูแลไลแลคอย่างไม่ระมัดระวัง

ไลแลคต้องการวิธีการใส่ปุ๋ยที่แตกต่างกันในช่วงหลังปลูกในดินและเมื่อถึงขนาดที่เหมาะสม ห้ามแต่งกายชั้นนำจนกว่าพืชจะหยั่งรากเต็มที่และก่อนฤดูหนาว นั่นคือปุ๋ยจะถูกนำไปใช้กับไลแลคที่กำลังเติบโตอย่างแข็งขันในช่วงครึ่งแรกของฤดูปลูก ในช่วงปีแรกตั้งแต่ปลูกไม่ต้องให้อาหาร และต้นไม้เล็กทำโดยไม่มีพวกเขา

ข้อยกเว้นคือกรณีของการเพาะปลูกในดินแดนที่ยากจน (ดินปนทราย) ซึ่งพืชอาจขาดสารสำคัญที่จำเป็นสำหรับชีวิตที่สมบูรณ์ ในสถานการณ์เช่นนี้ เด็กจะได้รับอาหารเมื่อมียอดอ่อนเกิดขึ้นบนพุ่มไม้และในฤดูร้อนใกล้กับเดือนกรกฎาคม ในปีที่สองของชีวิต ไลแลคจะแนะนำอินทรียวัตถุและไขมันที่มีไนโตรเจนในการให้อาหารต้นฤดูใบไม้ผลิ

ไม้พุ่มสำหรับผู้ใหญ่ต้องการระบบการให้อาหารที่แตกต่างกัน ปุ๋ยเริ่มใช้เมื่ออายุ 3-4 ปี ความถี่ 1 ครั้งต่อฤดูกาล โดยปกติจะเริ่มในฤดูใบไม้ผลิ ใส่ปุ๋ยที่มีไนโตรเจน (แอมโมเนียมไนเตรตหรือยูเรีย) ใต้ต้นไลแลคในอัตรา 50 กรัมต่อพุ่มไม้ เมื่อพืชเข้าสู่ระยะออกดอก การให้อาหารจะหยุดลง

พุ่มไม้สีซีดได้รับการปฏิสนธิด้วยอินทรียวัตถุโดยใช้มูลโคขี้เถ้าไม้ ทุกๆ 2-3 ปีการปลูกใกล้กับฤดูใบไม้ร่วงจะได้รับสารอาหารเชิงซ้อน เพื่อจุดประสงค์นี้ใช้ปุ๋ยผสมฟอสฟอรัส - โพแทสเซียม 40-60 กรัม / พุ่มไม้หรือใช้องค์ประกอบที่มีโพแทสเซียมและฟอสฟอรัสแยกกันในอัตรา 20-30 กรัมต่อต้น

ไลแลคใด ๆ ตอบสนองต่อการแนะนำของอินทรียวัตถุ ขอแนะนำให้ใส่ปุ๋ยพืชอ่อนด้วยฮิวมัสจากมูลวัวที่โตแล้ว - ด้วยมูลนกเจือจาง การผสมปุ๋ยอินทรีย์กับปุ๋ยแร่ธาตุจะทำให้อัตราการใช้ครั้งเดียวลดลงประมาณครึ่งหนึ่ง การแต่งกายยอดนิยมจะทำในตอนเย็นและเมื่อสภาพอากาศภายนอกมีเมฆมาก หลังการชลประทานและฝนโปรยปราย

ความอดทนของไลแลคช่วยให้ทำได้โดยไม่ต้องรดน้ำอย่างเป็นระบบ ความสม่ำเสมอของการชลประทานสำหรับพืชชนิดนี้นั้นไม่ใช่พื้นฐาน แต่ไม่ควรนำไปใช้ในทางที่ผิด ไลแลคถูกรดน้ำตลอดช่วงที่มันบานและเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิเมื่อหน่อเริ่มเติบโตอย่างแข็งขัน แน่นอนว่าควรทำภายใต้สภาวะที่มีความชื้นไม่เพียงพอในดินในลักษณะที่เป็นธรรมชาติ ในฤดูร้อนเมื่อสิ้นสุดการออกดอกพุ่มไม้จะรดน้ำในความร้อนเท่านั้น แม้จะมีความทนทานต่อความแห้งแล้งได้ดี แต่ไลแลคก็ต้องการการปกป้องจากความร้อนสูงเกินไปในสภาพอากาศเช่นนี้

แม้ว่าไลแลคจะถือว่าเป็นไม้พุ่มที่ทนทานอย่างน่าอัศจรรย์ แต่ความเป็นไปได้ของการป้องกันภูมิคุ้มกันนั้นไม่ได้จำกัด และเช่นเดียวกับพืชทุกชนิด มันป่วย การอยู่ร่วมกันในพื้นที่เดียวกันกับพืชพันธุ์ที่ปนเปื้อนและในฤดูแล้งหรือหน้าฝน การดูแลที่ไม่เพียงพอจะชดเชยผลกระทบจากภัยธรรมชาติก็ทำให้เกิดปัญหาสุขภาพได้เท่าเทียมกัน

พิจารณาว่าไลแลคเป็นโรคอะไรมากที่สุดและจะจัดการกับมันอย่างไร

พุ่มไม้สามารถติดไวรัสจุดวงแหวนได้ โดยเห็นได้จากลักษณะที่ปรากฏบนใบของลวดลายที่เป็นลักษณะเฉพาะของแถบสีเขียว เส้นโค้ง หรือวงแหวน ใบหนา บิด แห้ง และจุดสีเหลืองบนกระหม่อมเป็นสัญญาณของการทำลายโมเสกในทั้งสองกรณี ด้วยความเสียหายอย่างมากต่อการลงจอด พวกเขาจะต้องถูกทำลายอย่างสมบูรณ์

การเหี่ยวแห้งของยอดหน่ออ่อนที่มีการใส่ร้ายป้ายสีในภายหลังบ่งชี้ว่าพืชได้รับผลกระทบจากเนื้อร้ายที่เป็นเนื้อตาย ตาดำคล้ำเมื่อแห้งมากขึ้นและมีจุดสีน้ำตาลทั่วกระหม่อมเป็นหลักฐานของการโจมตีที่ประสบความสำเร็จโดยเชื้อรากาฝากและการติดเชื้อด้วยโรคใบไหม้ตอนปลาย

สภาพที่มีลักษณะแคระแกรน ใบไม้ร่วงโรย หน่อที่งอกจากยอดจะตายเป็นอาการเหี่ยวแห้งของแนวตั้ง พืชที่ได้รับผลกระทบทั้งหมดจะถูกกำจัดโดยการเผา

ไลแลคยังต้องการการปกป้องจากศัตรูพืช โดยเฉพาะแมลงกินใบและไรที่กินพืชเป็นอาหาร หากคุณไม่ใช้มาตรการในเวลาที่เหมาะสมเนื่องจากการแพร่กระจายอย่างรวดเร็วของไฟโตฟาจพุ่มไม้จะไม่เพียง แต่สูญเสียเอฟเฟกต์การตกแต่งเท่านั้น แต่โดยทั่วไปแล้วจะกลายเป็นหัวล้าน การต่อสู้กับพวกมันดำเนินการโดยใช้ยาฆ่าแมลงที่เป็นพิษของระบบลำไส้ ยาป้องกันทางชีวภาพแบบธรรมดาที่มีเป้าหมายในวงแคบไม่สามารถรับมือกับความหายนะนี้ได้ เนื่องจากในช่วงเวลาที่ปัญหาหนึ่งกำลังได้รับการแก้ไข การปลูกที่อ่อนแอจะดึงดูดศัตรูพืชชนิดใหม่จำนวนมาก

การดูแลพุ่มม่วงนั้นไม่มีอะไรยากจนกว่าจะมีการตัดแต่งกิ่ง ไม้พุ่มนี้ต้องการการสร้างและทำความสะอาดเป็นประจำเพื่อช่วยให้ได้รูปทรงที่สวยงามและส่งเสริมการออกดอกที่มั่นคง การตัดแต่งกิ่งเริ่มต้นที่อายุพืช 3-4 ปีเมื่อมีกิ่งก้านโครงร่างปรากฏขึ้น ขั้นตอนนี้มีหลายประเภทและแต่ละวิธีสามารถแก้ปัญหาเฉพาะได้

ไลแลคทุกพันธุ์ต้องการมันโดยไม่มีข้อยกเว้น สำหรับการออกดอกที่อุดมสมบูรณ์ในฤดูกาลหน้าจำเป็นต้องตัดช่อดอกที่ซีดจางออกเนื่องจากการก่อตัวของดอกตูมในพุ่มไม้เหล่านี้ทำได้เฉพาะบนยอดสีเขียวเท่านั้น การตัดแต่งกิ่งประเภทนี้ควรทำทันทีที่ดอกบานจบและไม่ควรโอนไปยังฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูหนาว

จำเป็นสำหรับไลแลคผู้ใหญ่หรือต้นไม้ที่มีอายุยืนยาวเท่านั้น ในกรณีของการฟื้นฟูอย่างทันท่วงทีไม่จำเป็นต้องดำเนินการฟื้นฟูอย่างรุนแรงโดยข้ามการออกดอก ขั้นตอนการฟื้นฟูจะลดลงจนถึงการกำจัดยอดหนาประจำปีที่ขัดขวางการเจริญเติบโตตามปกติของไม้พุ่ม งานหลักคือการได้พืชที่แข็งแรงด้วยกิ่งก้านที่แข็งแรงและการจัดยอด 6-10 ที่ประสบความสำเร็จ

เวลาสำหรับขั้นตอนดังกล่าวคือต้นฤดูใบไม้ผลิจนกว่าไตจะตื่นขึ้น บางครั้งไลแลคที่เก่ามากยังคงต้องได้รับการฟื้นฟูอย่างรุนแรงโดยการตัดยอดทั้งหมดและกำจัดกิ่งก้านที่หนาออกให้หมด ปีหน้าจะใช้ไลแลคเพื่อฟื้นฟู ดังนั้นหากมีช่อก็จะมีขนาดเล็กและในปริมาณที่น้อย แต่ภายใต้เงื่อนไขของการตัดแต่งกิ่งประจำปีที่มีความสามารถ ช่อดอกจะมีมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งในที่สุดการออกดอกจะกลายเป็นปกติและอุดมสมบูรณ์ในที่สุด

ไลแลคทั้งหมดอยู่ในพุ่มไม้ภูมิทัศน์ที่งดงามซึ่งจะต้องได้รับโครงร่างของมงกุฎเฉพาะในบางกรณีเท่านั้น ข้อยกเว้นคือสถานการณ์ที่ต้องทำความสะอาดหน่อที่อ่อนแอ แห้ง เสียหาย พิการ และเติบโตภายในจากยอดราก เพื่อที่จะไม่มีสิ่งใดป้องกันการก่อตัวของยอดโครงกระดูกที่แข็งแรงได้ในอนาคต

ในกรณีอื่น การขึ้นรูปแบบมงกุฎสามารถทำได้เพื่อวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกัน

• เพื่อให้สวนม่วงธรรมดามีรูปทรงเรขาคณิตที่ชัดเจน ต้นอ่อนจะได้รับทิศทางการเจริญเติบโตของกิ่งก้าน ตัดกิ่งเพื่อจำกัดการเจริญเติบโตของมงกุฎและให้เงาที่ชัดเจน
• สำหรับการบำรุงรักษาพุ่มไม้ / อุโมงค์ที่พุ่มไม้หนาทึบต้องการการตัดแต่งด้านบนและการตัดแต่งด้านข้างของฤดูใบไม้ผลิ / ฤดูใบไม้ร่วงเป็นประจำเพื่อให้มีรูปร่าง
• เพื่อสร้างรูปร่างมาตรฐานสำหรับไลแลคด้วยยอดโครงกระดูกตรงกลาง เมื่อพวกเขาต้องการเอากิ่งด้านข้างออกอย่างเป็นระบบ บวกกับสร้างมงกุฎในรูปแบบของก้อนเมฆโดยจำกัดการเติบโตของยอดด้านบน

ในฤดูใบไม้ร่วง ชาวเมืองในฤดูร้อนมีกิจกรรมให้ทำมากมายบนไซต์ เช่น การเก็บเกี่ยว การเก็บขยะ การปลูกพืชราก การตัดแต่งกิ่งไม้ผล แต่เบื้องหลังปัญหาเหล่านี้ เราต้องไม่ลืมว่าการปลูกประดับตกแต่งต้องเตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาวด้วย

การเตรียมไลแลคสำหรับฤดูหนาวประกอบด้วยกิจกรรมมากมาย

• การตัดแต่งกิ่งที่ถูกสุขลักษณะ จะดำเนินการหลังจากปลายใบไม้ร่วง พุ่มไม้ได้รับการทำความสะอาดจากรากพืชทั้งหมด ลำต้นที่เสียหายหรือเป็นโรค กำจัดกิ่งก้านที่เติบโตอย่างหนาแน่น กิ่งที่ตัดต้องทำความสะอาดไลเคนหรือมอสที่มีอยู่ซึ่งสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยต่อการสืบพันธุ์ของแมลงที่เป็นอันตราย
• น้ำสลัดยอดนิยม ปุ๋ยจะใช้ในช่วงปลายเดือนกันยายนหรือต้นเดือนตุลาคมก่อนน้ำค้างแข็งครั้งแรก รอบ ๆ พุ่มไม้ไม่ถึงโซนราก 10 ซม. ชั้นของปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมักสำหรับต้นอ่อน 10-12 กก. ต่อพุ่มไม้และสำหรับตัวอย่างผู้ใหญ่ - 25-30 กก.
• การรักษาเชิงป้องกันต่อโรคและแมลงศัตรูพืช เมื่อเริ่มมีน้ำค้างแข็ง ดินจะถูกขุดขึ้นมาเพื่อแช่แข็งตัวอ่อนของแมลงและเชื้อโรคที่เป็นอันตราย เมื่อใบไม้ร่วงหล่น ฉีดพ่นส่วนที่เป็นพื้นดินทั้งหมดของพุ่มไม้ด้วยส่วนผสมบอร์โดซ์ 3% หรือธาตุเหล็กซัลเฟต 5% ต่อโรคเชื้อรา
• ภาวะโลกร้อนของการลงจอด พุ่มไม้สีม่วงสำหรับผู้ใหญ่ไม่ต้องการการป้องกันความเย็นจัด ยกเว้นรูปแบบมาตรฐานซึ่งค่อนข้างไวต่อความเย็น ด้วยเหตุนี้ ลำต้นของพวกมันจึงถูกพันด้วยผ้ากระสอบหรือผ้าไม่ทอ ต้องช่วยต้นอ่อนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะในฤดูหนาวโดยการคลุมลำต้นด้วยวัสดุคลุมด้วยหญ้า (ใบแห้ง, พีท, ซากพืช, ขี้เลื่อย, ฟาง) อย่างน้อย 10 ซม. พุ่มไม้ที่ทำจากพืชประจำปีที่ปลูกสามารถคลุมด้วยหิมะได้ดี

ในการเลือกภาพถ่าย คุณจะเห็นตัวเลือกต่างๆ สำหรับการใช้ไลแลคในการออกแบบภูมิทัศน์ของสวนและสวนสาธารณะ

รูปแบบมาตรฐานของไลแลคดูน่าประทับใจมากเมื่อเทียบกับพื้นหลังของสนามหญ้าแบบคลาสสิก และพุ่มไม้ผู้ใหญ่ที่ตั้งอยู่บนเนินเขาเล็กๆ ก็ดูน่าดึงดูดไม่น้อย

ไม่มีไลแลคอยู่บนลำต้น เนื่องจากเวลาออกดอกของรูปแบบมาตรฐานถูก จำกัด ไว้ที่ 3 สัปดาห์เพื่อรักษาความสวยงามในองค์ประกอบของสวนจึงควรมีไม้พุ่มเตี้ย ๆ ที่เติบโตต่ำต้นสนแคระและดอกไม้ยืนต้นหลายชนิดเป็นสำเนียงที่มีสีสัน

กลุ่มไลแลคใช้เติมมุมหรือพื้นที่ว่างของสวน ตกแต่งพื้นหลังของเฟอร์นิเจอร์ในสวน ศาลาริม เรือนกล้วยไม้ น้ำพุ และอ่างเก็บน้ำเทียม

สำหรับการตกแต่งตรอกซอกซอยรูปแบบพุ่มไม้ของไลแลคและตัวเลือกบนลำต้นมีความเหมาะสมเท่าเทียมกัน เมื่องานคือการสร้างตรอกของสายพันธุ์ต่างๆ เอฟเฟกต์ wow แบบถาวรจะให้พื้นที่ใกล้เคียงของพันธุ์ที่ตัดกัน

ไลแลคเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับการสร้างพุ่มไม้ที่เติบโตฟรีและสวยงามราวกับภาพวาด ซึ่งช่วยแก้ปัญหาต่างๆ ได้ องค์ประกอบดังกล่าวช่วยเพิ่มความน่าดึงดูดใจทางศิลปะของไซต์ได้หลายครั้ง โดยทำหน้าที่เป็นองค์ประกอบของการแบ่งเขตและการป้องกันลม

แม้ว่าดอกไลแลคจะมีดอกบานสั้นๆ แต่สีเขียวเข้มของใบไม้ก็ยังเป็นฉากหลังที่ยอดเยี่ยมสำหรับพืชพันธุ์อื่นๆ สิ่งเหล่านี้อาจเป็นไม้พุ่มประดับที่แตกต่างกันและไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ (ดอกโบตั๋น, ต้นฟลอกส)

สำหรับภาพรวมของไลแลคหลายชนิด ดูวิดีโอถัดไป